مقابله با خودسانسوري در نويسندگان كودك

به گزارش ايواره ، سومين برنامه “شب نويسنده” با حضور شهرزاد شهرجردي نويسنده ادبيات كودك و نوجوان و با نگاهي به كتاب “تو يك جهانگرد هستي” وي توسط انتشارات فاطمي منتشر شد. ، در 12 ژانويه در كتابفروشي هوپا قوبا. تمام شد

شهرجردي در اين برنامه با اشاره به آغاز كار نويسندگي خود گفت: نوشتن داستان براي من از كوچكي شروع شد. گاهي فكر مي كنم شايد آنها مرا شهرزاد صدا مي كردند. در دوران كودكي درباره هرچه در اطرافم مي خواندم توضيح مي دادم. مادرم از بچگي در مجله Gulk مشترك شده بود و هر هفته منتظر مي ماندم تا پستچي او را بياورد و در داستان ها و شعرهاي او فرو برود. من با آقاي رحماندوست در همان مجله آشنا شدم و او به سرعت اسطوره كودكي من شد. علاوه بر اين ، من كارهاي ژان كريستوفر را خيلي دوست داشتم و در يك كلام مي توانم بگويم اين كتاب ها ، داستان ها و ادبيات بود كه باعث شد من كودك شوم.

وي با اشاره به ادامه حضور خود در كتابخانه كانون پرورش فكري كودكان در اراك گفت: “اين كتابخانه براي من واقعاً بهشت ​​بود و هنوز هم فكر مي كنم براي كودك بهتر نبود در آن سن “

شهرجردي با اشاره به تحصيلات خود در زمينه ادبيات كودك و نوجوان در مقطع كارشناسي ارشد نيز گفت: اين رشته در واقع براي كساني ايجاد شده است كه مي خواهند در اين زمينه انتقاد كنند و نويسنده تربيت نمي كنند. تا كنون متفاوت است “.

از قضا نويسندگان خوب از قلب او تربيت مي شوند. تحصيل در اين زمينه همچنين به من كمك كرد تا دريابم كه خودم را درگير ساختن و نوشتن و پيگيري كارهاي خلاقانه نمي كنم.

اين نويسنده در ادامه به مسئله خودسانسوري در بين نويسندگان كودك اشاره كرد و گفت: نويسندگان ايراني به ويژه در حوزه كودك با اين موضوع دست و پنجه نرم مي كنند. به نظر من كودكان نويسنده جرات انتقاد درست را ندارند و در عين حال از از دست دادن شغل خود در ذهن مخاطب مي ترسند. در عين حال ، البته بايد فشار ناشران را افزايش دهيم كه مي خواهند نويسنده را به سمت بازاريابي سوق دهند. من معتقدم اگر ما از آزمايش نوشتن نترسيم و سعي در ارائه ايده هاي جديد و متفاوت بودن نداريم ، اگر بپذيريم كه بايد زبان جديد و جديدي براي كودكان ايجاد كنيم ، مي توانيم از اين سد عبور كنيم. اين همان كاري است كه ادبيات ترجمه براي كودكان در ايران در حال حاضر انجام مي دهد ، يعني نوشتن به زبان ساده و م effectiveثر و جاي خود را باز مي كند.

شهرجردي گفت: من ادعا نمي كنم كه خودم را سانسور نكرده ام ، اما عميقا معتقدم كه با خلاقيت مي توان بر خودسانسوري غلبه كرد. اگر فكر مي كنيم هرچه مي نويسيم خوب است ، قطعاً اشتباه مي كنيم. اگر برنده جايزه نوبل ادبيات شويد ، ممكن است اثر ديگر خوب نباشد و مخاطب آن را دوست نداشته باشد. اين بايد پذيرفته شود و بر اين اساس با خودسانسوري برخورد شود.

وي در بخش ديگري از گفتگو درباره “شما يك جهانگردي هستيد” گفت: “اين كتاب و نوشتار او به ايده اي تبديل مي شود كه چگونه در مورد مبارزه براي كودكان صحبت كنيم و اينكه آيا بايد آن را مطرح كرد يا نه؟” فكر كردم كه بايد براي يك چيز مهم راهي پيدا كنم و البته هيچ تصوري از آن نداشتم تا اينكه ناگهان شكل اين كتاب در كارگاه ايجاد كتاب هاي تصويري به ذهنم خطور كرد.

خوب ، بعد از يك سال ، سرانجام اين ايده به شكل فعلي كتاب درآمد و آنقدر موفقيت آميز بود كه در يك مسابقه كه به همين منظور آماده شده بود ، ليست شد و من و كتاب و تصويرگر آن به نمايشگاه كتاب فرستاده شديم. بولونيا براي معرفي آن. تجربه حضور در بولونيا براي ارائه اين كتاب براي من بسيار خاص و متفاوت بود.

اين نويسنده در پايان اظهار داشت: تجربه اين كتاب به من آموخت و تأكيد كرد كه هدف ادبيات همدلي و ايجاد درك متقابل است. اين احساسي متفاوت و ويژه است كه براي مواجهه با كتاب بايد درك و باور شود.

انتهاي پيام