درمان پاركينسون از طريق بيني

بيماري پاركينسون با كمبود دوپامين در مغز مشخص مي شود ، بنابراين معمول ترين درمان كاهش علائم با داروهايي است كه سطح دوپامين را افزايش مي دهد. لوودوپا يا L-DOPA يكي از رايج ترين آنها است ، اما در صورت مصرف خوراكي ، مقدار نسبتاً كمي از دارو به مغز مي رسد. دليل اين امر اين است كه بيشتر آنها در ابتدا در كبد متابوليزه مي شوند يا توسط سد خوني مغزي فيلتر مي شوند.

نتايج مطالعات قبلي نشان داده است كه داروهايي كه از طريق بيني تحويل مي شوند مي توانند اين ايست هاي بازرسي را در مسير مغز دور بزنند. از اسپري هاي آزمايشگاهي بيني در مواردي مانند افسردگي ، مصرف بيش از حد هروئين يا آلرژي به بادام زميني استفاده شده است و اكنون محققان دانشگاه يورك و كالج كينگ لندن پاركينسون را به اين ليست اضافه كرده اند.

اين گروه اسپري بيني لوودوپا ايجاد كردند كه به دارو اجازه مي داد به داخل رگ هاي خوني كوچك در حفره بيني نفوذ كند. از آنجا كه مدت زيادي مايع در اسپري براي جذب مقدار زيادي از دارو باقي نمانده بود ، محققان لوودوپا را در هيدروژل قرار دادند تا بافت را بپوشاند.

ديويد اسميت ، محقق ارشد تحقيقات ، گفت: “نتايج نشان مي دهد كه ژل چسبندگي بهتري از دارو در داخل بيني ايجاد مي كند و به جذب بهتر دارو در خون و مغز كمك مي كند.

محققان اين روش را با استفاده از اسپري مايع بيني يا هيدروژل و همچنين تزريق وريدي دارو به موش آزمايش كردند و دريافتند كه رساندن دارو با هيدروژل به بيني موثرترين روش است.

خلود الجمال ، محقق ديگر ، گفت: “نه تنها عملكرد ژل بهتر از يك محلول ساده بود ، بلكه جذب دارو در مغز بهتر از آن بود كه با تزريق وريدي حاصل شود.” “اين نتايج نشان مي دهد كه ممكن است تحويل داروي پاركينسون با استفاده از اين نوع ژل از طريق بيني با درمان باليني همراه باشد.”

اين گروه گفت: “از هيدروژل هاي بيني مي توان در دوزهاي پايين تر لوودوپا استفاده كرد و اين مهم است زيرا با عوارض جانبي مانند حركت غير ارادي و مقاومت در برابر دارو همراه است.”

يافته ها در مجله Advanced Science منتشر شده است.

انتهاي پيام