بيماران ‌ام‌اس، سرگردان در بازار سياه دارو

به گزارش ايواره ، روزنامه همشهري در ادامه نوشت: “اين بار در كوري اكليلي كه براي پنجمين بار زبان خود را كشيده است ، قرعه كشي ناراحت كننده از طرف برخي بيماران خاص ، به ويژه بيماران مبتلا به وسواس فكري عملي انجام شده است.”

10 برابر بيشتر از قيمت در بازار سياه

چشمان او يك كاسه خون است ، نحوه راه رفتن او ، پايي روي زمين است و حوصله اي ندارد كه به درستي صحبت كند. وي مي گويد آيا مي دانيد خوابيدن مضطرب ، اضطراب از خواب بيدار ، صبح با اضطراب غذا خوردن و نگراني تا رسيدن ريشه هاي مو به ريشه چيست؟ آمين همراه هفتگي بيماري التهابي است. او پنج سال است كه به طور منظم دارو مصرف مي كند و در ماه هاي اخير براي دومين بار از اين بيماري رنج مي برد. چرا به دليل كمبود دارو و اضطراب ، كه براي بيماران مبتلا به التهاب سمي است.

وي مي گويد: “در طول اين سالها ، بعضي اوقات مجبور شدم بعضي داروخانه ها را عوض كنم ، اما سرانجام دارو پيدا شد.” اما حدود سه ماه است كه داروها كمياب شده اند و اكنون آمپول هاي رابيف در تهران يافت نمي شوند. “البته من شنيده ام كه ​​هم اكنون در اصفهان و تبريز است. هر شهر سهميه دارد و احتمالاً تعداد بيماران در شهرها كمتر است.”

آمينا و بسياري از بيماران اچ آي وي بايد هفته اي سه آمپول رابيف مصرف كنند. به گفته وي ، هر بار يك بسته 12 تايي براي مصرف ماهانه دريافت مي كرد كه قيمت آن با دفترچه بيمه حدود 850 هزار يورو بود. اكنون؟ بازار سياه گرم است و تا 10 برابر بيشتر از قيمت اصلي قابل خريد و فروش است. “من به يك كانال تلگرامي پيام دادم و او گفت كه يك بسته آمپول ربيف يك ماهه را به قيمت 8 ميليون يورو مي فروشد. آخرين بار اين دارو را به قيمت 850،000 دلار خريداري كردم.” من نمي توانم ماهيانه 8 ميليون يورو پرداخت كنم و من براي سلامتي و تاريخ انقضا دارو ايمن نيستم. “

سند را بياور خانه ، دارو را بخور

هفته ها است كه آمنه هر دري را مي زند تا داروي مورد نياز خود را پيدا كند. “از طريق يك برنامه كاربردي ، متوجه شدم كه يكي از داروخانه هاي شمال تهران تعداد محدودي آمپول رابيف دارد. من ترديد داشتم زيرا با نماينده شركت فروشنده رابيف در ايران تماس گرفته بودم و آنها گفتند كه اين دارو هيچ طولاني تر در تهران يافت مي شود: “با اين حال ، من با داروخانه تماس گرفتم و متوجه شدم كه آنها 10 بسته دارند.”

اما نكته عجيب درخواست اسناد خانه از طرف بيمار براي فروش دارو بود. “من با نماينده بيمه صحبت كردم و آنها به من گفتند كه يك كارت شناسايي و يك سند خانه بياور تا بفهمم در منطقه اي كه داروخانه در آن زندگي مي كني. اما عجيب ترين قسمت اين بود كه آنها گفتند عمل خانه بايد به نام خود بيمار باشد. آنها گفتند كه دارو منتقل شده است و شما مجبوريد آن را از همان داروخانه اي كه هميشه مصرف مي كرديد تهيه كنيد و حالا كه اين فاجعه اتفاق افتاده است ، آنها مي خواهند يك گواهي خانه دريافت كنند. من خوش شانس بودم كه اين خانه به نام من نامگذاري شد ، اما واقعاً چند درصد از بيماران اين فرصت را دارند؟ احساس كردم اين بهانه اي است براي عدم دادن دارو به بيمار. “به هر حال ، من توانستم بسته اي را دريافت كنم.”

70،000 بيمار مبتلا به بيماريهاي التهابي در ايران

طي ماه گذشته ، صداي برخي بيماران در اعتراض به كمبود دارو در شورش هاي كرونا و چالش هاي واكسن شنيده شده است ، اما رنج ها همچنان باقي است. در اوايل ماه ژوئن سال جاري ، مهدي شادنوش ، رئيس مركز مديريت پيوند و درمان بيماري هاي وزارت بهداشت ، اعلام كرد كه تعداد بيماران HIV در ايران 70 هزار نفر است. وي گفت: طبق آمار جهاني ، ميانگين شيوع اين بيماري 112 نفر در هر 100000 نفر جمعيت است و در ايران اين نسبت 87 بيمار در هر 100000 نفر جمعيت است. اين بدان معناست كه ايران يكي از كشورهايي است كه شيوع بالايي از بيماري التهابي روده دارد. با اين حال ، بيماران مبتلا به بيماري التهابي روده در ايران هنوز در تلاشند تا داروهاي خود را دريافت كنند.

چندين سال است كه سياست وزارت بهداشت توليد حداكثر مقدار دارو در كشور است. تا پايان سال 1997 ، ايرج حريرچي ، معاون وزير بهداشت ، اعلام كرد كه به منظور حمايت از توليد داخلي ، واردات داروي مشابه توليد شده در كشور ممنوع است و در مورد داروهاي داخلي در مقادير كافي ، ما اين كار را نمي كنيم اجازه واردات را مي دهد. بابي اما زمزمه هاي ممنوعيت واردات از ربيف از سال 1995 به گوش مي رسد. در آوريل 1995 ، رئيس وقت سازمان غذا و دارو گفت پزشكان ايراني بايد Resigen را براي افراد مبتلا به OCD تجويز كنند و واردات داروهاي مشابه داخلي مغاير با اصل يك اقتصاد مقاومتي با اين حال ، تاكنون ، درمان بسياري از بيماران مبتلا به بيماري التهابي روده با داروهاي وارداتي ادامه داشته است.

آيا تغيير دارو آسان است؟!

حميد بيمار ديگري با بيماري التهابي روده است كه به دليل كمبود دارو چهار بار داروي خود را تغيير داده است. او مي گويد مدت زيادي طول كشيد تا بدنش به داروي جديد عادت كند. وي مي گويد مصرف دارو براي مدت يك سال دشوار است ، سپس با انجام آزمايش هاي مختلف آنزيم هاي كبد را اندازه گيري مي كنيم و سپس اگر دارو جواب نداد ، اين روند دردناك براي داروي ديگر دنبال مي شود. شيوا زن جوان ديگري است كه از التهاب رنج مي برد و در ماه گذشته به دليل پيدا نكردن داروي مورد نياز خودسرانه و نااميدانه دوز خود را كاهش داده است. او به جاي آمپول سه هفته اي ، دو آمپول گرفت و دوره درمان را از چهار هفته به شش هفته افزايش داد. اما بعد با اين بيماري كنار آمد و سمت چپ بدن او كاملاً بي حس شد. با دستور پزشك ، او به دوز قبلي بازگشت ، اگرچه نگران بود كه به زودي درمانش پايان يابد.

چه چيزي از طب ايراني كمتر از داروي خارجي است؟

هيچ كس كمبود برخي داروها را براي برخي بيماري ها ، به ويژه التهاب ، پنهان نمي كند. با اين وجود ، هيچ برنامه اي غير از مصرف نمونه هاي مشابه ايراني قابل طرح نيست. در واقع ، برخي معتقدند كه داروهاي داخلي چيزي كمتر از داروهاي خارجي ندارند. به عنوان مثال ، عبدالحسين هوشمند ، مديرعامل انجمن ملي ايران ، مي گويد: “داروهاي داخلي جايگزين مناسبي براي نمونه هاي مشابه خارجي است. داروي Rabif داخلي مشابهي وجود دارد. به دليل وضعيت ارزي كشور و تصميم مجلس براي ممنوعيت واردات داروهاي مشابه داروهاي داخلي مدتي است كه با اين مشكل روبرو هستيم. “البته برخي از داروهاي جديد عفوني تحت پوشش بيمه قرار مي گيرند و در اختيار بيماران آلوده قرار مي گيرند.”

وي گفت: بيماراني كه قبلا از رابيف استفاده كرده اند نيز بايد با مشورت پزشك متخصص داروي خود را تغيير دهند.

من توصيه نمي كنم دارو را جايگزين كنيد

بيشتر مقامات دولتي تمايلي به گفتگو در مورد تغيير داروهاي بيماران ندارند و معتقدند جاي نگراني نيست. اما آيا واقعاً چنين است؟ اميررضا عظيمي ، متخصص مغز و اعصاب و عضو كميته علمي حماس مي گويد: “برخي از داروهاي توليد داخل در آزمايش هاي باليني در مقايسه با داروهاي خارجي نشان داده شده اند كه از داروهاي وارداتي كمتر نيستند. اما اينكه كسي كه مصرف يك داروي خاص براي سالها بايد مصرف آن را يك باره متوقف كند و داروي ديگري براي آن تجويز شود. فرقي نمي كند كه اين دارو خارجي باشد يا داخلي ، من فقط مي خواهم اين دارو را جايگزين كنم. اين براي بيمار نگران كننده است. “به خصوص در برخي بيماري هايي مانند التهاب ، استرس مي تواند بيماري را بدتر كند. “

مسئله مهم ديگري كه عظيم به آن اشاره مي كند ، كيفيت پايين برخي از لوازم جانبي درماني است. وي افزود: حتي اگر تصور كنيم كه ماده اوليه دارو از كيفيت بسيار خوبي برخوردار است ، اما سرنگ ها و ابزارهاي ايراني كه در تزريق دارو استفاده مي شود با نمونه هاي خارجي آن برابري ندارند و اين مسئله مي تواند مورد نگراني بيمار باشد.

اين متخصص مغز و اعصاب معتقد است كه امروز بايد سالها به اين فكر مي كرديم: “كمبود ارز يك شبه اتفاق نيفتاد ، بنابراين بهتر است بيماراني كه به تازگي به اين بيماري مبتلا شده اند از همان ابتدا داروي ايراني را تجويز كنند و بيماراني را كه آنها سالها بود كه داروي خارجي مصرف مي كرد و با همان دارو ادامه داد: “اين ارز لازم را براي همان تعداد بيمار تأمين مي كند.”

وي در بيانيه اي صريح گفت: “من با تغيير دارو موافق نيستم ، خصوصاً براي كساني كه سالهاست از داروهاي خاصي استفاده مي كنند.”

عظيمي با اشاره به حضور خود در بسياري از آزمايشات باليني داروهاي ايراني مي گويد: “حذف داروي خارجي از بازار باعث كاهش كيفيت داروي ايراني مي شود. در مواردي كه هيچ نمونه خارجي وجود ندارد ، كيفيت داروي ايراني از نظر خدمات و خدمات به بيمار كاهش يافته است. “بنابراين من اصلاً موافق نيستم كه واردات داروي خاصي بايد فوراً متوقف شود.”

اين متخصص مغز و اعصاب همچنين توصيه هايي به بيماران دارد: “عملكرد و ماده موثر داروهاي ايراني بسيار خوب است اما تا زماني كه نتوانند از داروهاي خود دست بكشند و سپس با نظر پزشك از داروهاي مشابه ايراني استفاده كنند براي آنها بهتر است. “

عظيم ، البته ، همچنين اشاره مي كند كه كمبود برخي از داروها از چند ماه پيش آغاز شده است. “تقريباً از دسامبر سال گذشته ، واردات قرص مارلا ممنوع شد. اين اولين دارويي بود كه براي او اتفاق افتاد. پس از آن ، حدود فوريه و مارس 1999 ، داروي” بتافرون “نادر شد ؛ آمپولي كه برخي بيماران مجبور به تزريق آن بودند آمپول هاي رابيف يك ماه ديگر در دسترس نيستند. “همچنين در نظر بگيريد كه اين دو دارو مشابه ايراني ها هستند ، اما ما داروهاي ديگري هم داشتيم كه به هيچ وجه شبيه ايراني ها نبودند و بعضي اوقات كمبود دارند ، كه براي بيماران بسيار استرس زا است. “

اگر ما نفت نفروشيم قادر به خريد دارو نخواهيم بود

همايون سماحي ، عضو كميته بهداشت مجلس ، محدوديت هاي ارزي را يكي از مهمترين چالش هاي واردات دارو براي بيماران خاص مي داند. وي با بيان اينكه محدوديت هاي ارزي مشكلات زيادي را هم در واردات داروهاي خارجي و هم در توليد داروهاي داخلي ايجاد كرده است ، گفت: البته دولت همچنين ترجيح مي دهد در حال حاضر از داروهاي خانگي براي درمان استفاده كند.

وي با اشاره به كاهش صادرات نفت گفت: “اگر نتوانيم نفت بفروشيم ، قادر به واردات ارز نيستيم.” از طرف ديگر ، برخي از منابع ارزي ما در كشورهاي خارجي مسدود شده است ، در حالي كه بيشتر داروهاي وارداتي از چين و هند به روپيه و ين نياز دارند و براي تبديل دلار به اين ارزها ، 20 درصد ارزش آنها از بين مي رود. وي افزود: همه اينها علاوه بر مشكلات ارزي ، واردات دارو را تحت تأثير قرار داده است ، بنابراين داروهاي وارداتي و برخي داروهاي ايراني كه مواد اوليه آن از خارج وارد مي شود ، اين روزها در كمبود زيادي قرار دارند.

انتهاي پيام