سوگواري محرم؛ براي آينده سازي يا بازگشت به گذشته؟

زيرا در قرآن مي خوانيم كه بهشت ​​رفتن آسان نيست. قرآن كريم مي گويد ما پيشينيان شما را به گونه اي آزمايش كرديم كه آنها دچار ترديد شدند زيرا مجبور بودند پس از امتحان سخت وارد بهشت ​​شوند. از سوي ديگر ، در روايت مي بينيم كه به عنوان مثال ، امام صادق عليه السلام فرمود: هركس به حسين عليه السلام يادآوري كند و اشك از چشمانش جاري شود ، پاداش او نزد خداست و خدا از او كمتر از بهشت ​​راضي است. امكان پذير نيست.

اگر بهشت ​​با مشكلات و سختي ها پيچيده است ، چگونه مي توانيم براي يك قطره اشك براي حسين بهشت ​​باشيم؟ پاسخ اين است كه بايد تأثير گريه بر حسين (ع) را در نظر گرفت. وقتي براي حاكم شهدا اشك مي ريزيم ، به اين معني است كه او را مي شناسيم و مي فهميم كه او چه كرده است و از ما چه مي خواهد. به همين دليل است كه اندوه حسين فقط نگاه به گذشته نيست ، او نگاه به گذشته است تا آينده را بسازد.

عزاداري محرم ساختن آينده است ، نه بازگشت به گذشته؛ بنابراين ، در زيارت عاشورا ، از خداوند مي خواهيم كه ما را به معرفت حسين (ع) و خاندانش رسانده است ، ما را در همين مسير راهنمايي كند. تأثير آن حضور در جلسه اي براي بزرگداشت زيارت حسين (ع) يا مصيبت اوست.

به همين دليل است كه ابن كلويا قومي هفده روايت را در كتاب معتبر “كميل الزيارات” جمع آوري كرده و نشان داده است كه تمام پاداش هايي كه براي حسين (ع) و زيارتش در اشك گريه شده است ، صادق است ، اما همه آن پاداش ها و پاداش ها مشروط است. همچنين دارد و آن يافتن دانش است. ما بايد در مكتب حسين (ع) بصيرت و دانش كسب كنيم.